Εξπρεσιονισμός (Expressionism, expression=έκφραση)
Εξπρεσιονισμός, οι φωτοσκιάσεις του άδηλου
http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=625086
GermanExpressionism.com
http://www.germanexpressionism.com/
The Brücke-Museum in
http://www.bruecke-museum.de/english.html
Ο Εξπρεσιονισμός αποτελεί καλλιτεχνικό κίνημα της Μοντέρνας τέχνης που αναπτύχθηκε κυρίως στη Γερμανία στις
αρχές του 20ου αιώνα, στη ζωγραφική και τον κινηματογράφο.
Υπήρξαν δύο ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά: ο
Γαλάζιος Καβαλάρης (Blaue Reiter) στο Μόναχο και η Γέφυρα (Die Brucke) στη Δρέσδη.
Οι Εξπρεσιονιστές επηρεάστηκαν από διάφορους ζωγράφους που προηγήθηκαν (Βαν
Γκογκ) αλλά και από έργα της αφρικανικής τέχνης. Επίσης, ερχόμενοι σε επαφή με
το έργο των Φοβιστών στο Παρίσι, έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη χρήση έντονων
χρωμάτων και αντιθέσεων. Ωστόσο, ενώ οι Φοβιστές επεδίωκαν να δημιουργήσουν
όμορφες εικόνες, οι Εξπρεσιονιστές στόχευαν στην πρόκληση βαθύτερων
συναισθημάτων, με βασικό χαρακτηριστικό των
έργων τους την παραμόρφωση της πραγματικότητας.
Για τους Εξπρεσιονιστές, το
χρώμα αποτελούσε ένα σημαντικό
μέσο έκφρασης από μόνο του, χωρίς να είναι απαραίτητη η ύπαρξη του αντικειμένου. Ο Καντίνσκι, μία
από τις ηγετικές μορφές του Εξπρεσιονισμού, υποστήριξε αυτή τη θέση, η οποία
οδήγησε σταδιακά στη διαμόρφωση της σύγχρονης Αφηρημένης τέχνης.
Ο Εξπρεσιονισμός μπορεί να παρατηρηθεί και σε
άλλες μορφές τέχνης: στη
λογοτεχνία και τα μυθιστορήματα του Φραντς Κάφκα, στο γερμανικό θέατρο με
εκπροσώπους τους Γκέοργκ Κάιζερ και Ερνστ Τόλερ, στη μουσική στα έργα των
Άρνολντ Σένμπεργκ, Άντον Βέμπερν και Άλμπαν Μπεργκ, στον γερμανικό
κινηματογράφο στις ταινίες «Το Εργαστήριο του Δρ. Καλιγκάρι» (1920) του Ρόμπερτ
Βίνε, «Νοσφεράτου, μία συμφωνία τρόμου» (1922) του Φρήντριχ Βίλεμ Μουρνάου, οι
οποίες γυρίστηκαν με πενιχρά μέσα και η θεματολογία τους απείχε κατά πολύ από
τις ρομαντικές ταινίες του Χόλιγουντ ή τις ταινίες δράσης της ίδιας περιόδου.
