ΤΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Ο Μόντριαν είναι Ολλανδός ζωγράφος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της Μοντέρνας Τέχνης, συνιδρυτής του κινήματος που ονομάστηκε Νεοπλαστικισμός ή De Stijl (Ντε Στιλ σημαίνει ρυθμός), από τους πιο επιδραστικούς ζωγράφους του 20ού αιώνα.

Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Άμστερνταμ. Όμως, ερχόμενος στο Παρίσι το 1911 σπάει τα δεσμά του με την ολλανδική ζωγραφική, την τοπιογραφία και τα βαριά χρώματα και επηρεάζεται από το έργο του Σεζάν και το κίνημα του Κυβισμού. Έτσι, τα έργα του αποκτούν γεωμετρικά χαρακτηριστικά και γίνονται περισσότερο αφηρημένα. «Το συναίσθημα της ομορφιάς παρεμποδίζεται πάντοτε από την εμφάνιση του αντικειμένου, γι’ αυτό και το αντικείμενο πρέπει να αποκλειστεί από τον πίνακα.» συνήθιζε να λέει.

Πίστευε πως το πνεύμα και η ύλη είναι αδιαχώριστα και ενωμένα, ότι τα πάντα στο σύμπαν εκπορεύονται από μία Αρχή η οποία στηρίζεται σε μαθηματική δομή. Έτσι, στα έργα του απομακρύνεται από την ορατή πραγματικότητα προκειμένου να δώσει μορφή σε μια άλλη, ανώτερη αρχή, την αρμονία. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιεί την αυστηρή γλώσσα της γεωμετρίας και τους νόμους της διαλεκτικής (κάθε στοιχείο καθορίζεται και εξουδετερώνεται αμοιβαία από το αντίθετό του, αποτυπώνοντας από κοινού την ισορροπία). Τα κύρια χαρακτηριστικά της ζωγραφικής του από το 1914 και μετά είναι ο περιορισμός της ζωγραφικής έκφρασης στα πιο βασικά της στοιχεία. Με οριζόντιες και κάθετες γραμμές και με τη χρήση βασικών (κόκκινο, κίτρινο, μπλε) χρωμάτων και μη χρωμάτων (άσπρο, μαύρο, γκρι) καταδεικνύει τις άπειρες δυνατότητες του κάθε συστήματος.

Τα περισσότερα χρόνια πριν ξεσπάσει ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ζει στο Παρίσι και το 1940 εγκαταλείπει την Ευρώπη και εγκαθίσταται στη Νέα Υόρκη, όπου πεθαίνει σε ηλικία 72 ετών.

Πέρα από τις αισθητικές παρατηρήσεις, το έργο του Μόντριαν αποκτά ηθική σημασία, αφού κατά τον ίδιο «η τέχνη διεκδικεί το ρόλο του οδηγού της ανθρωπότητας και υπηρετεί κανείς την ανθρωπότητα διαφωτίζοντάς την».

Η Αφηρημένη Ζωγραφική του Πιτ Μόντριαν (Νεοπλαστικισμός)